ABSTRACT
Objective: This study aims to evaluate data from coronavirus disease-2019 (COVID-19) patients with neurological manifestations hospitalized in the intensive care unit (ICU). Materials and Methods: The study included data from COVID-19 patients with neurological manifestations hospitalized in ICU. Patients' demographic characteristics, risk factors, laboratory results, treatment methods, mechanical ventilation methods, use of non-invasive techniques to meet O2 requirements, clinical outcome at discharge and after three months, and mortality rates were evaluated. Results: The study included 25 patients. Mean age of the patients was 66.76±12.93. Fifty two percent of the patients were male. Of the patients 96% had a positive polymerase chain reaction test, and 92% had lung involvement. The comorbidities of the patients were hypertension (48%), diabetes mellitus (28%), coronary artery disease (28%), cerebrovascular disease (20%), cancer (20%), and chronic obstructive pulmonary disease (12%). Seventy two percent of the patients presented with stroke. Of the patients %12 presented with encephalopathy, whereas patients with epilepsy and myasthenia gravis accounted for 8%. Patients' average length of stay in ICU was 13.16±12.44 days. Pressure-synchronized intermittent mandatory ventilation mode was used in 56% of patients. Number of intubation days was 9.5±12.26. All patients were treated with favipiravir and antiaggregant, 92% with steroids and antibacterial therapy, 52% with antiaggregant, 20% with plasma therapy, 8% with cytokine filter and immunoglobulin therapy, and 4% with monoclonal antibody therapy. During hospitalization, mortality rate was 48%, good clinical outcome rate was 36%. Conclusion: The rates of poor clinical outcomes are seen to be high during in-hospital treatment and follow-up of COVID-19 patients presenting with neurological symptoms, as well as at discharge. (English) [ FROM AUTHOR] Amaç: Bu çalışmada yoğun bakım ünitesine (YBÜ) yatan nörolojik manifestasyonları olan koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) hastalarının verilerini değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya nöroloji YBÜ'de nörolojik manifestasyonlar ile yatan COVID-19 hastalarının verileri dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri, risk faktörleri, laboratuvar sonuçları, tedavi yöntemleri, mekanik ventilasyon süreçleri, O2 ihtiyacını karşılayan non-invazif yöntemlerin kullanımı, taburculuk ve 3. ayda klinik sonlanım oranları, ölüm oranları değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya nörolojik prezentasyonu olan toplam 25 COVID-19 hastası dahil edildi. Hastaların yaş ortalaması 66,76±12,93 (36-83) idi. Yüzde 52 oranını erkek cinsiyet oluşturuyordu. Hastaların %96'sında polimeraz zincir reaksiyonu testi pozitif, %92 oranında akciğer tutulumu vardı. Hastaların komorbitesini %48 hipertansiyon, %28 diabetes mellitus ve koroner arter hastalığı, %20 serebrovasküler hastalık, %20 kanser, %12 kronik obstriktif akciğer hastalığı oluşturdu. Hastaların %72'si inme ile prezente olan COVID-19 grubundan oluşuyordu. Yüzde 12 ensefalopati tablosunda gelen COVID-19 hastalarından, %8 epilepsi ve miyastenia gravis semptomları ile gelen hastalardan oluşuyordu. Hastaların ortalama YBÜ yatış süresi 13,16±12,44 gündü. Hastaların %56'sı yüksek mekanik ventilatör ayarlarında, senkronize intermittent mekanik ventilasyon modunda takip edildi. Entübasyon gün sayısı 9,5±12,26 idi. Hastaların tümüne favipravir ve antiagregan, %92'sine steroid ve antibakterial tedavi, %52'sine antiagregan, %20'sine plazma tedavisi, %8'ine sitokin filtiresi ve immünoglobulin tedavisi, %4'üne monoklonal antikor tedavisi uygulandı. Hastaların yatışı sürecinde ölümle sonuçlanma oranı %48, iyi klinik sonlanım oranı %36, saptandı. Sonuç: Nörolojik belirtilerle gelen COVID-19 hastalarının hastane içi tedavi ve takip sürecinde, aynı zamanda taburculuklarında kötü klinik sonlanım oranları yüksek görülmektedir. (Turkish) [ FROM AUTHOR] Copyright of Turkish Journal of Neurology / Turk Noroloji Dergisi is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full . (Copyright applies to all s.)
ABSTRACT
Amaç: Otoimmün nöromüsküler bir hastalık olan Myastenia gravis (MG), şiddetli COVID-19 için bir risk faktörü olabilir. Şu anda, COVID-19’un MG hastalarını nasıl etkilediği net bilinmemektedir. MG’de COVID-19’un yönetimine yönelik mevcut kılavuzlar, uzmanların teorik olarak fikir birliğine dayanmaktadır. Amacımız, eşlik eden COVID-19 enfeksyonu eşlik eden MG hastalarında plazmaferez tedavisinin prognoz üzerine etkinliğini vurgulamaktır. Olgu: Elli beş yaş erkek hasta -24 yıldır MG tanısı ile takipli- acil servise 2 gündür devam eden nefes darlığı ve 4 gün önce yapılan COVID PZR testi pozitifliği ile başvurdu. Favipiravir kullanmıyordu. Nörolojik muayede solunum sıkıntısı ve bilateral parsiyel oftalmoparezi mevcuttu. HRCT’de bilateral yaygın opasiteler ve buzlu cam görünümü mevcuttu. COVID-19 pnomonisi ve miyatenik kriz ön tanısı ile nöroloji yoğun bakım ünitesine yatırıldı. Yatış esnasında nazal kanul ile 6 l/dk O2 tedavisi başlandı. Ancak SO2 ’de progesif düşüş nedeni (Şekil 1) ile HFNC ile O2 desteğine geçildi. Favipiravire ek olarak antibiyoterapi (seftriakson) başlandı (Tablo 1) ve 2 doz konvelan plazma tedavisi uygulandı. Ancak solunum sıkıntısında progresyon nedeni ile 3. gün 1000 mg/gün puls steroid tedavisine geçildi. Beşinci gün progresif hipoksemisi nedeni ile entübe edildi (Şekil 2). Altıncı gün bir kür sitokin filtesi uygulandı. Sekizinci gün miyastenik kriz nedeni ile 5 gün günlük plamaferez yapıldı. Herhangi bir kompliaksyon oluşmadı. On üçüncü günde hasta ekstube oldu. Yatışının 20. günü azothıpurin 25 mg/gün, oral prendnizlon 32 mg/gün ve pridostigmin 5/gün ile tam iyilik hali ile taburcu edildi. Sonuç: COVID-19’un bir krizi tetiklediği bu hastada, plazmaferez uygulamasının, hastanın miyastenik krizinin tetikleyicilerinden biri olabilecek COVID-19 enfeksiyonuna bağlı enflamatuvar sitokinleri ortadan kaldırarak iyileşmeyi hızlandırdığına inanıyoruz. COVID-19 tedavisi olarak plazma değişiminin etkinliğini değerlendirmek için çalışmalar devam etmektedir. Hali hazırda mevcut olan intravenöz immünoglobulin (ÍVÍG), COVID-19’a karşı koruyucu antikorlara sahip olmayabilir, bu nedenle, bu olguda plazmaferez tercih edildi. Biz bu özel durumda plazmaferezin, IVIG’ye göre daha güvenle tercih edilebilir olduğunu ve prognoz üzerine olumlu etkisini vurgulamak istedik. (Turkish) [ FROM AUTHOR] Copyright of Turkish Journal of Intensive Care is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full . (Copyright applies to all s.)